Nu wij allemaal op onszelf en de mensen dicht om ons heen worden teruggeworpen kan ook de vraag opkomen: waar zoek je je toevlucht?
Ik heb net het boek ‘In het huis van de dichter’ gelezen van schrijver Jan Brokken. Een boeiend boek over het leven van een goede vriend van hem, de Russische meesterpianist Youri Egorov. In de jaren tachtig van de vorige eeuw ontvluchtte hij Rusland, mede om zijn homoseksuele gerichtheid, om een glanzende carrière op te bouwen in het Westen. Hij ging wonen in Amsterdam en heeft daar en door heel Europa en in de Verenigde Staten en Canada veel concerten gegeven en langspeelplaten opgenomen. Ik was in die jaren theologiestudent in Amsterdam en heb wel eens een concert van hem meegemaakt in het Concertgebouw. Prachtig en ontroerend.
Het was de tijd dat een ander virus om zich heen greep, het aidsvirus, dat veel slachtoffers maakte. Ook Youri Egorov werd seropositief getest. Na een moeilijk ziekbed stierf hij in 1988, 33 jaar oud. Hij was een begaafd pianist, hij had genoten van zijn successen, maar ten diepste was hij ook onzeker. Hij zocht zijn toevlucht tegen angst en onzekerheid in goede contacten met vrienden en vriendinnen, maar ook in drank en drugs. En toch bovenal ook weer in muziek: ‘Het enige echt belangrijke in mijn leven is muziek. De rest is bijzaak.’ Youri hoopte dat hij vooral herinnerd zou worden door zijn muziek.
Hij wist ook van de kleinheid en de kwetsbaarheid van een mens en zocht zijn toevlucht soms ook in gebed: ‘Mijn God, vergeef me en heb meelij met me. Geef me doortastendheid en wijsheid in mijn daden. Mijn enige hoop is op U gericht.’
Waar zoeken wij onze toevlucht in onze coronacrisistijd? Ook voor mijzelf is muziek troostend en afleidend, om zelf op de piano te spelen, om naar te luisteren. Een boek lezen helpt ook. Of iemand even helpen. En een ommetje maken in deze prachtige lentedagen, zolang het nog kan en mag. Voor mij is mijn toevlucht ook de dagelijkse updatesfilmpjes die wij delen met onze kinderen: ‘Hoe gaat het met jou, red je het?’
En door dat alles heen zoek ik en mogen wij onze toevlucht zoeken in God als de dragende kracht van ons bestaan, van deze wereld. In een oud nieuw lied als Psalm 91:
Wie zetelt in het geheim van de Hoogste,
in de schaduw van de Geweldige overnacht,
zegt tot de Ene:
mijn toevlucht en mijn bastion, mijn God:
ik weet mij veilig in hem!
ds.Wim Hortensius
